De nacht gaat voorbij - Valerie Blumenthal
Roman
Het verhaal
Pascale Woodward kan niet slapen. Haar man Toby, die huisarts is, blijft na een patiëntenbezoek wel erg lang weg. Er raast een zware storm over het Engelse platteland en Pascale wordt steeds onrustiger. De volgende ochtend schakelt zij de politie in. Pas na enkele dagen wordt Toby's auto gevonden in een naburig bos. Er zijn geen sporen van geweld, men vindt wel een lippenstift in het dashboardkastje. En de raadselachtige naam 'Tina' in zijn agenda. De dagen worden weken, maanden. Toby blijft vermist. Pascale gaat door een hel. Leeft haar echtgenoot nog? Op een dag staat er een jonge vrouw op de stoep die haar doordringend aankijkt. Pascale voelt de grond onder haar voeten wegzinken......
Ik wou dat hij hier was.
De nacht gaat voorbij wordt verteld uit het perspectief van Pascal of vanuit dat van haar zoon Hal.
Pascal blijft na de verdwijning van haar man alleen achter met haar zoon en weet niet hoe ze zichzelf nu moet zien, is ze een weduwe of is ze een gescheiden vrouw? Ze probeert de financiële situatie te redden door zich helemaal te gooien in het maken en verkopen van sieraden en maakt heerlijk lange wandelingen langs het strand met hun Duitse Herder Ruskin. Maar bovenal doet ze er alles aan om een goede mama te zijn voor Hal.
Hal is op het moment dat zijn vader verdwijnt tien jaar en nog niet zo lang diabetes patiënt. Hij blijft achter met massa's vragen en zijn komende pubertijd maakt het daar niet makkelijker op. Hij kan zijn gevoelens gelukkig wel kwijt in zijn gedichten en kan ook bij Pascal met bijna al zijn vragen terecht. Hal brengt veel tijd door bij zijn uil Heracles, die in de schuur woont en toont hem met plezier aan zijn vriendinnetje Tamsin, waar hij stiekem een oogje op heeft.
Vanaf de allereerste pagina was ik helemaal mee in het verhaal. Valerie Blumenthal maakt je zo nieuwsgierig naar meer dat je door het boek vliegt. Doorheen gans het verhaal hangt er een spanning om de verdwijning van Toby en wil je dolgraag weten wat er gebeurd is. Die spanning wordt volgehouden tot bijna op het einde van het verhaal, waar er ineens een verrassend plot komt. Geloof mij, dit had ik niet zien aankomen!
Ik heb heel erg genoten van dit boek, gewoon lekker lezen en niet nadenken met toch de juiste dosis spanning. Heerlijk.
Het leven is raar...La vie, elle est bizarre. Een voor een gaan de lichten in Muriel's Farm uit.
Deze paragraaf wil ik graag met jullie delen
Het meest opvallende aan deze morgen is dat ze voor het eerst in ongeveer een maand weer vrolijk leek. Hij weet niet waarom en het is ook niet belangrijk. Ze is de laatste tijd vrij kribbig geweest voor haar doen. Het is nou ook niet zo dat zijn vader nu pas wordt vermist, dus dat kan het niet zijn. Een paar dagen geleden, toen ze met rekeningen en zo bezig was, stak ze haar handen in de lucht en schreeuwde: Wat heeft dat nou weer allemaal te betekenen? En kijk eens naar dat smerige shit-weer. Waarom moeten wij in een land wonen dat zulk stom, shittig weer heeft?
Dus hoewel ze zich vanmorgen vreemd gedroeg, is hij toch blij dat ze zich uit haar diepe somberheid omhoog heeft geworsteld. Dat datgene waar ze zich zorgen over maakte, is verdwenen. Wij met zijn tweeën tegen de rest van de wereld, mompelde hij een tijdje geleden, toen ze naar boven kwam om hem een nachtzoen te geven. Jij zorgt voor mij en ik zorg voor jou. Ze had toen haar armen nog steviger om hem heen geslagen. Dat is de manier waarop hij hen is gaan zien.
Specificaties
Uitgever: The House of Books
Prijs: Paperback €13,95 Tweedehandsgelukje €1,00
Publicatiedatum: mei 2003
Aantal pagina's: 350
ISBN: 9044307525