Het vergeten kamp - Pauline Kok

Waargebeurd

Wereldoorlog Twee

Het verhaal

In 1942 geeft het Nederlandse leger in Nederlands-Indië zich over aan het Japanse leger. Alle Nederlanders worden opgesloten in kampen, en Paulines vader wordt tewerkgesteld bij de beruchte Birma Spoorlijn. Pauline wordt van kamp naar kamp geschoven, elk kamp weer een graad erger dan het vorige. Het vergeten kamp is haar persoonlijke verhaal over de marteling, verhongering en wreedheden door de Japanse bezetter. Deze afschuwelijke jaren en het verlies van familie en vrienden veranderen Pauline van een vrolijk, extravert meisje in een teruggetrokken, stille vrouw, voor het leven getekend.

Pauline Kok verteld in Het vergeten kamp één van de vele verhalen die te vaak veel verzwegen zijn. Zij durft haar verhaal te doen over haar jarenlange gevangenschap in een Japans interneringskamp tijdens de Tweede Wereldoorlog.

Pauline werd op negenjarige leeftijd samen met haar moeder, jongere broer en twee kleine zusjes gevangengenomen door de Japanners. Wat daarop volgt is een jarenlang gevangenschap vol ontberingen, honger, mishandeling en onwetendheid.

Het vergeten kamp is een krachtig verhaal dat gehoord moet worden. Pauline schrijft haar verhaal gezien door haar eigen kinderogen, wat maakt dat het enorm moeilijk te plaatsen valt, wat een kind in een Japans interneringskamp te verduren had. De angst en de onrust die constant door Paulines hoofd dwaalt, krijg je al gauw mee. Wanneer haar moeder steeds verder wegzakt in een depressie en Pauline voor haar doodzieke zusjes moet zorgen, breekt mijn hart. Ik hou het niet droog.

Het enige dat ik erg jammer vind aan het boek is de cover. Naar mijn gevoel stemt het meisje niet overeen met de omschrijving die Pauline van zichzelf geeft. Ik had graag een foto van Pauline op de cover gezien.

Het vergeten kamp is een krachtig boek dat je een inkijk geeft in een vergeten deel van de Tweede Wereldoorlog.

'We hebben allemaal een aap op onze borst, Pauline. Niet veel mensen zijn zich van hem bewust, maar op een dag wordt hij zomaar wakker, kijkt om zich heen en is blij met wat hij ziet. Hij dringt dieper bij je naar binnen en als je hem niet kunt verslaan, blijft hij daar altijd zitten en maakt hij je vanbinnen stukje bij beetje kapot.'

Deze paragraaf wil ik graag met jullie delen

We zaten nu bijna twee jaar achter een hek, we hadden hoop en teleurstelling gekend, we hadden wreedheid gezien en ieder van ons was wel een keer geslagen of geschopt. Veel vrouwen waren kaalgeschoren of voelden steeds weer de klappen van de zweep of de bamboestok op hun lichaam als ze hun littekens zagen. We hadden gebogen voor schreeuwende Japanse soldaten, eerbiedig gebogen terwijl zij ons zonder enige reden verachten. We waren afgezakt naar een afschuwelijke, vernederende en onmenselijke manier van leven. We waren ziek en bleven ziek, zonder enig uitzicht op verandering en zonder hoop op verbetering. We hadden bijna geen hoop meer; maar hoe moest het men ons aflopen zonder hoop? We voelden ons een vergeten volk.

Specificaties

Uitgever: Boekerij

Prijs: Paperback €19,99 Tweedehandsgelukje €3,50

Publicatiedatum: 11-08-2015

Aantal pagina's: 304

ISBN: 9789022581605