Haar naam was Sarah- Tatiana de Rosnay

Roman

Tweede Wereldoorlog

Niemand herinnert het zich. Waarom zouden ze? Dat waren de donkerste dagen van ons land.

Het verhaal

De tienjarige Sarah wordt samen met haar ouders opgepakt en naar het wielerstadion in Parijs gebracht, waarvandaan duizenden joden worden gedeporteerd. Niemand heeft echter gezien dat Sarah haar kleine broertje Michel in een kledingkast opsloot, net voordat de politie het appartement binnendrong, en de sleutel bij zich stak. Zestig jaar later krijgt Julia Jarmond, een Amerikaanse journaliste in Parijs, de opdracht om een artikel te schrijven over deze razzia. Ze gaat op zoek in de archieven en via het dossier van Sarah ontdekt zij het goed verborgen geheim van haar schoonfamilie.

Het verhaal vindt plaats in Parijs en wordt verteld uit twee perspectieven, Julia Jarmond die op zoek gaat naar Sarah in 2002 en uit het perspectief van Sarah zelf in 1942 die wordt opgepakt tijdens de grote razzia van Vel d'Hiv.

De razzia van het Vélodrome d'Hiver is een waargebeurde gebeurtenis die midden in Parijs plaatsvond op zestien juli 1942. De rest van de roman is fictief.

Het boek is een eerbetoon aan de kinderen van het Vel d'Hiv. De kinderen die nooit zijn teruggekomen. En aan degenen die het kunnen navertellen.

Wat een boek, wat een verhaal...Ik had al wel wat opgevangen over 'Mijn naam is Sarah', maar dit is boven mijn verwachtingen. Tatiana's schrijfstijl is beeldend, ontroerend, overtuigend en nog zoveel meer...Het verhaal grijpt je bij de keel, doet je huilen en laat je even alle pijn van Sarah's hart voelen. Ik las het boek in één ruk uit, met zweethandjes en een doos tissues naast me. Een enorme aanrader wie van romans houdt die plaatsvinden in de Tweede Wereldoorlog.

Deze paragraaf wil ik graag met jullie delen

Wanneer Sarah met haar moeder langs de straten wordt afgevoerd door de Franse politie naar de bussen.

Buiten zag het meisje een buurman die in zijn pyjama uit het raam hing. Het was een aardige man, een muziekleraar. Hij speelde viool, en ze luisterde graag naar hem. Hij speelde vaak voor haar en haar broertje vanaf de overkant van de binnenplaats. Oude Franse liedjes zoals 'Sur le pont d'Avignon' en 'à la claire fontaine', en ook liedjes uit het land van haar ouders, liedjes die haar moeder en vader aanzetten tot een vrolijke dans, waarbij haar moeders sloffen over de plankenvloer gleden en haar vader haar moeder rond en rond liet draaien, rond en rond, tot ze er allemaal duizelig van werden.

'Wat doen jullie? Waar brengen jullie hen naartoe?' riep hij.

Zijn stem weergalmde over de binnenplaats en overstemde het geschreeuw van de baby. De man in de regenjas gaf geen antwoord.

'Dit kunnen jullie niet doen,' zei de buurman. 'Het zijn eerlijke, brave mensen! Dit kunnen jullie niet doen!'

Bij het geluid van zijn stem gingen er luiken een klein stukje open, gezichten gluurden naar buiten vanachter de gordijnen.

Maar het meisje merkte dat niemand zich verroerde, dat niemand iets zei. Ze keken alleen maar.

Zakhor, Al Tichkah.

Blijf het gedenken. Vergeet het nooit.

Specificaties

Uitgever: Ambo|Anthos

Prijs: Paperback €15,99 E-book €9,99 Zelf tweedehands aangekocht voor €1,00

Publicatiedatum: 2009

Aantal pagina's: 335

ISBN: 978 90 472 0079 6